२ जेष्ठ २०८१, बुधबार

जननी

  कविता जतिबेला क्रान्ति भएकाे थियाे मैले हात उठाइन हात नउठाउनु असंलग्नता थिएन म व्यस्त

बिरानो शहर: रणदिप

कविता पुर्खाहरुले भन्ने र सुन्ने गरेको शहर मेरो पहुँच भन्दा धेरै टाढा ठानिएको शहर गाउँका

मुस्कुराई रहेको मेरो कर्णाली

कविता फुलको प्रतिक्षामा पुर्बक्षितीज नियाल्दै धानको प्रतिक्षागर्दै बोटमा झुलिरहेका सेता फुलेलीहरु ! मुस्कुराईरहेको अनुहारमा खुसीको

जनयुद्ध दिवसको शुभकामना !

एक थान दरबारीयाहरुले कम्ता सताएका थिए  कम्ता हेपेका थिए चुस्नु चुसेका थिए  जनताको खुन र

सिमानामा काँडेतार लगाउँदा

पार्टीमाथि अघोषित प्रतिबन्ध थियो । दमन र धरपकडलाई तीब्र पारिँदै थियो । नेता कार्यकर्ता समाउने

म समाजवादी हुँ!

______________________✍कविता तिमी भन्छेउ डाक्टर प्यारो, किनकी उनले सयौंको ज्यान बचाउँछन् । म भन्छु, किसान पनि

स्वर्ण जयन्तीका अवसरमा अभिनन्दन तथा ‘तिमी नहुँदा’ कविता संग्रहको लोकार्पण

बुटवल: नेपाली साहित्य परिषद शिलाङ तथा परिषदद्वारा प्रकाशित ‘मादल’ पत्रिकाको स्वर्ण जयन्तीका अवसरमा अभिनन्दन तथा

म यात्री हुँ

क्रान्तिकारी यात्री मुक्तिको अविचलित यात्री क्षितिजको सुनौलो बिहान फर्किन थालेको कोपिला भोको पेटमा गाँस चिसो

चल्ला खाने चिल 

  ए सशस्त्र दाई ल्याउन मटेङ्ग्राे रिस उठिसक्यो हिर्काई दिन्छु गुलेलीले त्यो चल्ला खाने चिललाई