लेखक होर्खे लुइँ बोर्हेले लेखेथे– महाजोखिम र प्रतिज्ञाको समयमा बाँच्नु भनेको त्रासदी र कमेडी दुवैको

विषय प्रवेश एकीकृत जनक्रान्ति नेपाली मौलीकता सहितको नेपालको क्रान्तिलाई सम्पन्न गरी बैज्ञानीक समाजवादी ब्यवस्था निमार्ण

हामी किराँतीहरूलाई मुख्य गरी राई र लिम्बू भनेर दुई बथानमा छुट्टयाउने चलन छ । दुवै

पञ्जाव प्रावतलाई भारत कै अन्नको भण्डार मानिन्छ। औद्योगिक दुष्टिले पनि पञ्जाव अग्रस्थानमा छ। 1980/90को दशकमा

“पहिले, साठी वर्षको खुट्किलोमा टेक्नुअघि, जनसमूहले मबाट यति धेरै कुराको माग नगरून् र मेरो उमेर

गोरखा जेलब्रेक अन्य कैयौं दुलर्भ घटनाहरूजस्तै हावाको तरङ्गझैँ हाम्राबिचमा आइपुगेको थियो । २०५७ साल चैत

भनिन्छ, क्रान्तिकालको एक दिन शान्तिकालको एक वर्ष बराबर हुन्छ, अनि क्रान्तिकालका लागि सय वर्षमा नघटेका

यतिबेला जनताहरुको जीवन माथि चौतर्फी संकटहरु मडारिएका छन । बजारमा आर्थिक संकट देखिएको छ ।

सत्यको वस्तुपरकता द्वन्द्वात्मक भौतिकवादमा सत्य भन्नाले वस्तुसम्बन्धी त्यो ज्ञान बुझ्नुपर्दछ जसले त्यस वस्तुको सही प्रतिबिम्ब

विचारोत्तेजक र भावोत्तेजक एउटा गीत छ- ‘मृत्यु पनि मान्छेपिच्छे फरक हुँदो रै’छ ।’ यो गीत